Pochodzenie:

Południowy Egipt. Po raz pierwszy sprowadzona do Europy w XIX. Obecnie szeroko znana w Afryce, Europie i Ameryce.

Wrażenie ogólne:

Gołąb więcej niż średniej wielkości, niski na nogach, postawa wyprostowana, tułów długi, ogon i skrzydła noszone nisko w poziomie, o ciekawym kolorze ubarwienia.

Wzorzec: cechy rasowości.

Głowa:	Raczej mała, bez wklęśnięć za woskówką, zaokrąglona, z najwyższym punktem nad oczami.
Oczy:	Duże, szerokie, błyszczące, proporcjonalne do wielkości głowy, pomarańczowe.
Brew:	Dość szeroka, cielista do czerwonej.
Dziób:	Stosunkowo krótki, szeroko osadzony, gruby, barwy rogowej. Woskówki dość szerokie, delikatne, biało przypudrowane.
Szyja:	Średniej długości, mocna, dobrze rozwinięta, podgardle powinno być dobrze widoczne.
Pierś:	Szeroka, dobrze wysklepiona, zaokrąglona, lekko uniesiona.
Plecy:	Długie, w ramionach nie za szerokie, lekko opadające, zwężające się w kierunku ogona.
Skrzydła:	Mocno wydłużone, szerokie przy piersi, dobrze przylegające, lotki zwarte i spoczywające na ogonie, rozpiętość skrzydeł około 0,85 m.
Ogon:	Raczej wąski, zwarty, prosty, dłuższy od lotek, noszony nisko i równolegle do podłoża.
Nogi:	Krótkie, skoki i palce nieopierzone, pazurki w kolorze dzioba.
Upierzenie:	Obfite, długie.

 

Kolor i rysunek:

Najbardziej znane  odmiany kolorystyczne tej rasy gołębi to „gazaganti”, „ryani” i „otati”.

Gazaganti to barwa niebieska z lekkim brązem na podstawowym upierzeniu całego gołębia z wyjątkiem rysunku na szyi, który jest w barwy żółto – brązowej ( spiżowej ). Ryani występują w barwie miedzianej z rysunkiem na szyi w kolorze złocistym.

Otati mają całe upierzenie srebrno – szare, z wyraźnym jasno – srebrzystym rysunkiem szyi. Są tez całe w kolorze srebrno – szarym. Występują też w barwie ustępującej czerwieni z białymi lotkami i jednokolorowe: żółte, czarne, niebieskie z pasami i bez pasów, te same kolory z białymi ogonami, białymi lotkami, białymi lotkami i ogonami. Wariantów kolorystycznych jest w tej rasie bardzo dużo.

Duże błędy:

Gruba figura. Duża głowa, kanciasta, zapadnięta za woskówką. Długi, cienki i źle wstawiony dziób. Oko małe, innego koloru niż wymaga wzorzec. Mocno wycięte podgardle, wąska pierś, nierówny rysunek , rozwarte lotki, skrzydła noszone pod ogonem, ogon szeroki i krótszy od skrzydeł.

Uwagi do oceny:

Kształt figury – głowa – dziób – oczy – podgardle – rysunek – postawa – skrzydła – ogólny wygląd.

Grupa I Uformowane

Obrączka numer 8

Wydanie 2001